حجت‌الاسلام علی اکبر مظاهری اصفهانی، روانشناس و کارشناس خانواده در اولین مراسم از سلسله نشست‌های خانواده آسمانی که در سالن آمفی تئاتر مدرسه علمیه معصومیه برگزار شد، با بیان این‌که نخستین شرط طلبگی رعایت اخلاق و تقوا است، گفت: دیده بان باید تیزبین و بیدارتر از هر فرد دیگر باشد و طلاب که هادیان امت هستند نیز باید در رفتار و کردار بیش از سایرین مراقب باشند؛ و حتی امور نیکویی که دیگران هیچ‌گاه انجام نمی‌دهند را رعایت کنند.
وی اظهار داشت: زمانی که طلاب و روحانیان، واجبات و مستحبات را انجام و محرمات و مکروهات را ترک کنند، عموم مردم، در خصوص واجبات و محرمات مراقبت خواهند داشت؛ اما اگر طلبه‌ها تنها به انجام واجبات و ترک محرمات کفایت کنند، مردم دیگر مراقبتی به افعال خود نخواهند داشت.
وی با بیان این‌که درس اخلاق واجب ترین درس برای حوزه و حوزویان است، تصریح کرد: شهید مطهری در سخنی فرمودند که” بخشی از شخصیت من در دروس اخلاق هفتگی شکل گرفت"؛ اگر دروس اخلاق نباشند، تقوای طلاب به شدت در خطر می‌افتد.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان این‌که طلبگی و روحانیت بدون درس اخلاق به فرجام نمی‌رسد، خاطرنشان کرد: حضرت امیر مؤمنان علی(ع) و حتی پیامبر اکرم(ص) که خود معصوم بودند، نیاز به درس اخلاق و موعظه داشتند؛ از همین رو به اصحاب خود و حضرت رسول اکرم(ص) به جبرئیل می‌فرمودند ما را موعظه کنید چراکه در شنیدن تأثیری وجود دارد که در دانستن نیست.
وی تأکید کرد: راه‌کارهای مشاوره‌ای اگر تأثیرگذاری زیادی نداشته باشد، به این دلیل است که توأم با اخلاق نیست؛ خانواده‌ها برای موفق بودن در زندگی خویش نیاز به مشاوره و نیز موعظه و درس اخلاق دارند.
حجت‌الاسلام مظاهری اصفهانی با بیان این‌که زبان با تقوا هیچ‌گاه غیبت، تهمت و اهانت نمی‌کند، ابراز کرد: اخلاق طاهر کننده جان، زندگی افراد را پر از آرامش و اخلاق زیبا می‌کند.
وی با اشاره به آیه شریفه «وَ الْبَلَدُ الطّیبُ یخْرُجُ نَبَاتُهُ بأذنِ ربّهِ والّذی خَبُثَ لَایخْرُجَ اِلّا نَکداً» گفت: ظاهر این ٱیه از قرآن کریم به بارانی اشاره دارد که بر زمین حاصلخیز سودمند و بر شوره زار زیان بخش است اما بطن آن اعمال نیکویی را مثال می‌زند که از گوهر پاک سرچشمه می‌گیرد همان‌طور که اعمال خلاف از باطن پلید و ناپاک است.
وی خاطرنشان کرد: یکی از میوه‌های اخلاق پاک، زبان پاکیزه است که سبب ارتباط کلامی زیبا و مناسبی میان همسران و زوج‌ها می‌شود؛ این امر نیز زندگی زیبا و توأم با آرامشی می‌آفریند.
کارشناس خانواده با اشاره به روایت «قول رجل امرهی ابنی احلک لا یخرج من قلبها» گفت: وقتی مرد به همسر خود به صورت زبانی با لفظ «دوستت دارم» ابراز محبت کند، این سخن در ذهن زن مانده و هیچ‌گاه از خاطرش فراموش نمی‌شود.
حجت‌الاسلام مظاهری اصفهانی با بیان این‌که هر مرد روزانه باید به دفعات ابراز محبت زبانی به همسر خود بکند، تصریح کرد: سخن نیکو همسران به یکدیگر، فرزندانشان را به سوی ولد طیب ذکر شده در احادیث سوق می‌دهد.
وی با بیان این‌که مجادله پایه‌های زندگی را می‌لرزاند و ریشه‌های محبت را می‌خشکاند، ابراز کرد: مجادله و اثبات سخن میان دو همسر، نبردی بی برنده است؛ استدلال به انتقال معلومات در مجادله‌های همسرانه، توجیه غلطی بیش نیست؛ مجادله به هیچ وجه به همسران تجویز نمی‌شود و تنها گپ و گفت دوستانه اثربخش است.
وی اظهار داشت: زن و شوهر هنگام صحبت باهم نباید یکدیگر را تحریک به غیرت و حسادت بکنند؛ چنین سخن‌هایی به آرامی زندگی را از آرامش خاطر دور می‌سازد.
حجت‌الاسلام مظاهری اصفهانی تأکید کرد: همسران طلبه در زندگی خصوصی خود تمسک به ظاهر روایات نکنند چراکه هر روایتی عام و خاص و نیز مطلق و مقیدی دارد که باید بررسی شود و نکته‌های حقیقی آن از طریق کارشناسان روایات استخراج شود.
وی با بیان این‌که همسران در ارتباط های کلامی، یکدیگر را به سایر افراد مقایسه نکنند، تصریح کرد: آقایون آشپزی همسر خود را حتی با مادر و خواهر وی نیز مقایسه نکند و بانوان نیز هیچ‌گاه چهره یا اخلاق همسر خود را با دیگران مقایسه نکنند؛ مقایسه با حضرات معصومینی که کسی نسبت به ایشان حساسیت ندارد، اشکال و مانعی ندارد.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان این‌که کسی که یک کشور و قاره را به خوبی مدیریت و زندگی خود را نتواند مدیریت کند، فردی ضعیف است، خاطرنشان کرد: با توجه به آیات قرآن کریم، هر فردی نخست باید خویشتن و خانواده خود را تربیت کرد.
وی با بیان این‌که تمجید از همسر باید در حد ظرفیت افراد باشد، گفت: همسران طوری از یکدیگر تجلیل و تعریف کنند که فرد مقابل احساس غلوگویی از سوی همسر خود نشود.
حجت‌الاسلام مظاهری اصفهانی با بیان این‌که صمیمیت میان فرد و خانواده همسر نباید اجباری باشد اما اظهار صمیمی بودن مفید است، تأکید کرد: زن و شوهر هیچ‌یک نباید یکدیگر را تحمیل به ارتباط خاصی با خانواده‌ها بکنند چراکه این امر، تحمیلی ناروا و مضر است